Artykuł przedstawia ocenę ruchu turystycznego w polskich powiatach ziemskich. Badanie wykazało, że kategoria „przestrzeń noclegowa w przeliczeniu na 1000 osób” jest najważniejszym czynnikiem w dywersyfikacji ruchu turystycznego. Odzwierciedla on poziom infrastruktury turystycznej, jak również przyrodnicze walory powiatu. Ocena czynnika statystycznego, oparta na korelacji i analizach regresji, potwierdziła znaczenie kategorii „turyści zakwaterowani”. Badane związki okazały się luźne zarówno w przypadku walorów przyrodniczych, jak i wielu innych czynników.
turystyka, atrakcyjność turystyczna, statystyka regionalna
Gaworecki W. (2000), Turystyka, PWE, Warszawa
Kozak M. W. (2006), Konkurencyjność turystyczna polskich regionów, „Studia Regionalne i Lokalne”, nr 3 (25)
Projekt Strategii Rozwoju Turystyki na lata 2000—2013 (2005), dokument rządowy przyjęty przez Radę Ministrów w 21.06.2005 r., Warszawa
Rocznik Statystyczny Rolnictwa i Obszarów Wiejskich 2007 (2007), GUS, Warszawa
Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2005 (2005), GUS, Warszawa
Walat T. (2009), Turystyka kryminalna, „Polityka” , nr 2
Województwo..., podregiony, powiaty, gminy (2008), urzędy statystyczne
Wysokińska B. (2009), Trudny okres dla turystyki europejskiej, „Problemy turystyki”, nr 4
